Да прыгожага здароўю і ідэальнага вазе вядуць розныя шляхі. Адзін з
іх – пераход выключна на волкая гародніна і садавіна. Вядома, пра
сыраядзення думкі розныя: адны кажуць, што гэта сродак вылячэння
і амаладжэння, іншыя запэўніваюць, што чалавек павінен харчавацца
традыцыйна: «Нашы продкі елі суп ды кашу і мы будзем працягваць у
тым жа духу ».

Мы вырашылі спытаць пра карысць сыраядзення Марыну Гладкіх, дзяўчыну,
якая, перасеўшы на сырую ежу, схуднела на 15 кг, зразумела што, усё
зрабіла правільна і напісала некалькі кніг пра карысць
сыраядзення.

– Марына, з чаго пачаўся ваш шлях да сыраядзення? І чаму вы
не абралі менавіта такую, я б сказала экстрэмальную форму, а не
больш мяккую, напрыклад, вегетарыянства?

– сыроедом я стала не за адзін дзень. Спачатку я паступова
ўводзіла ў рацыён сырыя раслінныя прадукты. Пачала з зялёных
кактэйляў – садавіна і зеляніна, перамяшаныя ў блендере з вадой. гэта
было дадаткам да майго традыцыйнаму харчаванню. А потым і зусім
адмовілася ад варанай ежы.

Да гэтага я некалькі гадоў была вегетарыянкай, але якасных
змяненняў у арганізме не адбывалася. І толькі калі я перайшла на
сыраядзенне, я адразу адчула магутныя працэсы абнаўлення ць
ўсім целе.

Зніжэнне вагі, поўнае ператварэнне, палепшыліся скура, валасы,
пазногці. З’явілася мора энергіі, радасці. Што, зрэшты,
не дзіўна. Энзімы, якія змяшчаюцца ў волкай гародніне і садавіне,
сапраўды робяць цуды.

Я не стамляюся паўтараць, што жывое харчаванне ўсё роўна ў шмат разоў
лепш, чым кока-кола, кава, чыпсы, каўбаса і смажаная бульбачка з
хлебам. Я таксама раней верыла, што ёгурт клапоціцца аб маім
страваванні, і калі ў мяне праблемы з кішачнікам, значыць, я проста
мала купляю ёгурта (смяецца). А цяпер я змяніла харчаванне, ем
даступную і часта танную раслінную ежу: пшаніцу, салера,
яблыкі, цытрусавыя, буракі, і адчуваю сябе нашмат лепш. ды чаго
ўжо там казаць, цяпер я адчуваю сябе цудоўна.

– Я ведаю, што сыраядзенне прыйшло да нас з радзімы
вегетарыянства, Індыі. Але ж там зусім іншы клімат.
 А ў Расіі іншы кліматычны рэжым, зімой-восенню нам патрэбныя
тоўстыя прадукты, якія будуць саграваць нас.

– У вобласці харчавання вельмі шмат шаблонаў, і я не кажу, што
трэба адмаўляцца ад іх. Я ўсяго толькі прапаную разнастаіць
меню сырымі прадуктамі, або замяніць нездаровую ежу на больш
карысную.

Напрыклад, малако з пакета замяніць на арэхавае малако, вараная
боршч на сыроедческий жывы, шакаладныя цукеркі на дэсерты з
сухафруктаў. Уявіце колькі карысці, а пры гэтым яшчэ і
смачна.

А тлустыя прадукты нам зусім не патрэбныя. «Печка абагрэву»
ўключаецца менавіта на энергіі жывога харчавання. Раней я і ўявіць
не магла, што буду бегаць па снезе басанож і не мерзнуць. А стаўшы
сыроедом, рэгулярна здзяйсняю прабежкі басанож і, дарэчы, запрашаю
вас скласці мне кампанію. Бегаю я ў Лагунцах.

– З чаго складаецца ваш рацыён? Ёсць меркаванне, што сыроедом
сілкуюцца вельмі бедна.

Я п’ю зялёныя кактэйлі з вялікай колькасцю разнастайнай
ліставай зеляніны, трохі ем вычышчаных сланечнікавым семак, гародніны
і вельмі шмат садавіны. Напрыклад, новая якая з’явілася минеола – адзін
з самых зараз мною любімых.

– Як вы пакрываеце патрэба ў тлушчах, бялках, незаменных
амінакіслотах, якія ёсць толькі ў мясе?

– Шчыра кажучы, я пра гэта не думаю. Калі я ем раслінную
ежу, я падпарадкоўваюся падказкамі прыроды, і прытрымліваюся яе законам. Бо ні
адзін звер або птушка ня смажыць на агні сваю здабычу і ня ламаюць
галаву, дзе б ім расстарацца В12 і як збалансаваць сваё
харчаванне.

– Ці бывае так, што і пры сыраядзення чалавек
папраўляецца?

– Бывае, відавочна, ад таго, што есць занадта шмат арэхаў,
расліннага алею, і ад маларухомага ладу жыцця. А можа,
з прычыны пэўных псіхалагічных механізмаў абароны, калі
чалавек набірае вагу, каб здавацца «больш важкім».

Бывае, што сыроедом зацыкляюцца на адным толькі фізічным
узроўні і сваім знешнім абліччы, забываючы пра ўнутраныя памкненні,
пра душу, пра сваё духоўнае развіццё. Я лічу, што ва ўсім павінны
быць гармонія і раўнавагу. Сыраядзенне гарманізуе ўсе сістэмы
арганізма і лішнюю вагу сыходзіць сам сабой, таму што ён
лішні.

– Яшчэ адзін падводны камень сыраядзення: лічыцца, што
адсутнасць жывёл бялкоў зніжае ўзровень гемаглабіну.

– Мы ўсе розныя.  Лично у меня все признаки анемии  –
слабасць, галавакружэнне, дрымотнасць, сэрцабіцце, галаўны боль,
дыхавіца – усе яны зніклі ў мяне пасля пераходу на сырую ежу,
таму зараз няма падставы для турботы. Даказаны факт –
зеляніна, гародніна, арэхі, сокі, ягады павышаюць узровень гемаглабіну
лепей мяса.

Я ні ў якім разе нікога не адгаворваю ёсць мяса і вараную
ежу. Я прапаную разнастаіць сваё меню натуральнай расліннай
ежай. І адчуць розніцу. Выбар робіць сам чалавек.

– Якія рэкамендацыі і засцярогі вы маглі б даць тым,
хто думае перайсці на сыраядзенне?

– Слухаць свой арганізм, захоўваць любоў у душы, вывучаць
літаратуру і самастойна прымаць рашэнні, падыходзіць гэта вам ці
няма.