Багацце свежых садавіны і агародніны на рынках і ў супермаркетах даўно
перастала быць для расейцаў дзівоцтвам. Аднак забяспечыць падобнае
разнастайнасць стала магчымым толькі пры дапамозе адмысловых
хімічных прэпаратаў. У Еўропе і Амерыцы іх ужыванне
ператварылася ў неад’емную частку вытворчасці сельскагаспадарчай
прадукцыі. А як ідзе справа ў нашай краіне?
Слова «пестыцыды» у перакладзе з латыні азначае «забіваю заразу»,
а сам прэпарат стаў сапраўдным выратаваннем для сусветнай аграрнай
індустрыі. Яго ўжыванне дало магчымасць у разы скараціць гібель ўраджаю,
што прыйшлося як нельга дарэчы ў сувязі з бурным ростам эканомік
шэрагу развітых краін. Аднак пазней, калі навукоўцы ўсталявалі
ўзаемасувязь паміж ужываннем ядахімікатаў і ўзнікненнем шэрагу
цяжкіх захворванняў, у сусветных экспарцёраў сельскагаспадарчай
прадукцыі з’явілася новая галаўны боль – як пераканаць спажыўца ў
бяспекі сваёй прадукцыі?
Сёння ў ЗША прадукцыю правяраюць на сто розных відаў
пестыцыдаў, у Еўрапейскім Саюзе – на пяцьдзясят сем разнавіднасцяў.
Па выніках праверкі вытворцам выдаюцца спецыяльныя
сертыфікаты. А вось на нашым рынку тэсты не праводзяцца зусім – хіба
што пры ўзнікненні падазрэнні, ды і тое ўсяго на чатыры
пестыцыду. Займаецца гэтым аналізам толькі адна лабараторыя ў
Маскве.
Запэўніваюць спецыялісты Расспажыўнагляда, справа не ў
адсутнасці сродкаў або кваліфікаваных кадраў – проста такі
праблемы на расійскім рынку не існуе. У якасці абгрунтавання
такой упэўненасці вылучаецца тэзіс аб дарагоўлі сучасных
пестицидных прэпаратаў – нашаму вытворцу яны проста не па
кішэні, таму паўсюдна яны і не ўжываюцца. Людміла
Волхонское, начальнік Тоту Расспажыўнагляду г. Масквы, адзначае: «У
нас знаходзяць адзінкі такіх прадуктаў – не больш за 1%, і ўсяго адзін
адсотак прыходзіцца на нітратныя прадукты. За апошні год – ні
аднаго атручвання “хіміяй”.
Значна вялікую небяспеку, па словах спецыялістаў, для
спажыўцоў ўяўляе бактэрыялагічная забруджанасць
айчынных садавіны і гародніны. Нашы вытворцы ўжываюць
натуральныя ўгнаенні – прасцей кажучы, гной. частае адсутнасць
якой-небудзь санітарнай апрацоўкі пасля збору ўраджаю – ідэальныя
ўмовы для яек глістоў і ўзбуджальнікаў гепатыту «А». Першае месца
па ступені такой небяспекі займае клубніцы, ягады якой
знаходзяцца блізка да зямлі, і з-за сваёй няроўнай паверхні
з’яўляюцца выдатным сховішчам для падобнага роду заразы. самымі
бяспечнымі былі названыя яблыкі, грушы і вішня – усё, што расце на
дрэвах.
Як засцерагчы сябе ад рызыкі? Адказ да геніяльнасці просты –
мыйце, мыйце і яшчэ раз мыйце. І, будзем спадзявацца, айчынныя
вытворцы яшчэ няхутка будуць пагалоўна псаваць сваю прадукцыю
�”Хіміяй”.
