Пт, 06 май 2016 Автор: врач ЕвгенийКорунский
Сучасныя антыбіётыкі ўяўляюць сабой штучныя прэпараты,
вырабленыя з сінтэтычных злучэнняў, галоўнай задачай якіх
з’яўляецца прыгнечанне актыўнасці пэўных штамаў вірусаў і
бактэрый.
Многія бацькі з недаверам ставяцца да дадзенай групе
лекавых сродкаў, і не жадаюць іх даваць дзіцяці.
Разгледзім больш падрабязна, ці можна даваць дзецям антыбіётыкі, і
ўсё, што з гэтым звязана.
Contents
Калі можна даваць дзецям антыбіётыкі?
Антыбактэрыйная тэрапія можа выкарыстоўвацца для лячэння
дзіцяці толькі ў тым выпадку, калі яго хвароба была выкліканая
бактэрыямі.
Прамымі паказаннямі да прызначэння антыбіётыкаў
з’яўляюцца:
1. Цяжкія формы УРЗ у дзяцей ад трох да дзесяці гадоў,
суправаджаюцца высокай тэмпературай і ліхаманкай.
2. Інфекцыйныя паразы верхніх і ніжніх дыхальных шляхоў
(Уостры гнойны сінусіт, танзіліт, пнеўманія, атыт).
3. Уострыя інфекцыі мочэвыводзяшчіх шляхоў, якія суправаджаюцца
высокай тэмпературай ў дзіцяці (цыстыт, піяланефрыт).
4. Менінгіт (запаленне мозгу).
5. Энцэфаліт.
Нягледзячы на прамыя паказанні вырашаць, прызначаць дзіцяці
антыбіётыкі ці не, павінен лечыць лекар, зыходзячы з цяжару
захворвання, сімптаматыкі яго праходжання і агульнага стану
малога.
Уажна ведаць, што няправільна падабраная тэрапія (сам прэпарат,
дазавання, спосаб прыёму і да т.п.) можа выклікаць у маленькага
пацыента цэлы набор пабочных эфектаў.
Часцей за ўсё пасля прыёму антыбіётыкаў у дзяцей развіваюцца
такія ўскладненні:
• дыярэя;
• каліт;
• болі ў жываце;
• млоснасць;
• ваніты;
• дрымотнасць;
• парушэнне стрававання;
• дысбактэрыёз;
• ўздуцце;
• страта апетыту;
• алергічныя рэакцыі ў выглядзе сыпу і свербу скуры;
• парушэнне ў нервовай сістэме (апатыя, парушэнне сну,
нервовасць і да т.п.).
У больш цяжкіх выпадках (часта бывае пры самавольным прызначэнні
дзіцяці прэпарата) у малога можа развіцца парушэнне эмалі зубоў,
запаволеньне росту, страта слыху і пагаршэнне працы нырак.
Ці можна дзецям антыбіётыкі: асаблівасці прызначэння дадзеных
прэпаратаў
Калі хварэе дзіця, то бацькі ўсімі сіламі спрабуюць яму
дапамагчы. Нягледзячы на гэта вельмі важна не нашкодзіць свайму малому,
жадаючы яму лепшага. Такое часта здараецца пры лячэнні ў амбулаторных
умовах, калі хворы знаходзіцца дома. Дарослыя могуць самавольна
пачаць лячыць дзіцяці і даваць яму прэпараты, аб дзеянне якіх ім
вядома недастаткова.
Акрамя таго, важна ведаць, што вельмі вялікую ролю ў правільным
прыёме антыбіётыкаў гуляе разлік прыманай дазоўкі
(Уырабляцца зыходзячы з ўзросту і вагі маляняці). Калі лячыць
дзіцяці занадта вялікай дозай прэпарата, то гэта можа вельмі
негатыўна адлюстравацца на стане яго здароўя.
Нягледзячы на тое, што антыбактэрыйныя прэпараты лічацца аднымі
з найбольш моцных, яны не валодаюць такія лячэбнымі
ўласцівасцямі:
• ня паніжаюць тэмпературу цела (для гэтага трэба асобна
прымаць гарачкапаніжальныя прэпараты);
• не здымаюць болевы сіндром (для гэтага прызначаныя
анальгетыкі);
• не здымае запаленне (для гэтага прызначаюць
супрацьзапаленчыя прэпараты).
Галоўнай задачай дадзеных лекавых сродкаў з’яўляцца менавіта
ліквідацыю агменю інфекцыі – бактэрый і мікробаў. У іншых выпадках
прымаць іх супрацьпаказана.
Таксама, антыбіётыкі ні ў якім разе нельга даваць маляню без
медычнага прызначэння, а сам прыём трэба абавязкова кантраляваць
(Лепш за ўсё, калі такая тэрапія будзе праходзіць ва ўмовах
стацыянара пад медычным наглядам).
Асобна варта згадаць і пра тых выпадках, калі бацькі
адмаўляцца даваць дзіцяці ўжо прызначаны прэпарат, абгрунтоўваючы
это тем, что лекарство может навредить организму малога.
У такім выпадку доктар не мае права настойваць, аднак варта
ведаць, што прызначаючы той ці іншы прэпарат, лекар заўсёды узважвае
карысць ад лекі з магчымымі рызыкамі яго прыёму. Акрамя таго,
без належных паказанняў у стане пацыента адказны доктар
ніколі не назначыць лячэнне падобнымі лекавымі
сродкамі.
Прыём антыбіётыкаў мае такія асаблівасці, якія важна
ўлічваць, каб зберагчы дзіця ад узнікнення непажаданых
наступстваў:
1. Падбор прэпарата павінен ажыццяўляцца, улічваючы ўзрост
пацыента (да прыкладу, дзецям да 8 гадоў нельга даваць
тэтрацыкліны).
2. Прэпарат павінен прымацца перорально (праз рот). У
педыятрыі такі спосаб прыёму лічыцца найменш балючым.
3. Лепш аддаваць перавагу тым антыбіётыкаў, якія
змяшчае мінімум фарбавальнікаў і цукру (каб не выклікаць
алергічныя рэакцыі).
4. Варта ў дакладнасці даваць дзіцяці менавіта тую дозу лекі,
якая была прызначаная лекарам – ня менш і не больш.
5. Уажно соблюдать длительность лечения, назначенное доктором.
Пры гэтым вельмі часта бывае, што бацькі, пасля трохдзённага курса
лячэння, самі адмяняюць прыём лекаў, паколькі бачаць паляпшэнні ў
состоянии малога. Нягледзячы на гэта, варта прайсці поўны курс
тэрапіі (5-7 дзён), каб прэпарат змог цалкам падавіць ачаг
інфекцыі.
6. Не сумяшчаць прыём антыбіётыкаў з анцігістаміннымі
прэпаратамі (гэта можа выклікаць пабочныя рэакцыі).
7. Пры ўзнікненні ў малога алергіі ці іншых негатыўных
сімптомаў падчас лячэння, трэба паведаміць пра гэта лекару. пры
неабходнасці ён адменіць лекі і заменіць яго падобным па
лячэбным эфекце аналагам.
8. Катэгарычна нельга даваць дзіцяці антыбіётыкі, тэрмін
дзеяння якіх ужо скончыўся (яны могуць быць таксічнымі).
Ці можна дзецям усё антыбіётыкі?
Дзіцячы арганізм яшчэ не дастаткова моцны да ўздзеяння некаторых
групп прэпаратаў, поэтому далеко не все виды антибиотиков можно
прызначаць дзіцяці.
Найбольш небяспечнымі для дзяцей лічацца такія
антыбіётыкі:
1. Аминогликоизиды (Канамицин, гентаміцін). пры их инъекционном
ўводзе дзецям да васьмі гадоў яны могуць выклікаць глухату. Таксама, пры іх
працяглым прыёме ў дзіцяці можа парушыцца праца нырак і
мочэвыводзяшчіх сістэмы. Максімальны курс лячэння такімі прэпаратамі
павінен быць не больш за чатыры-пяць дзён.
2. тэтрацыклін. Яны небяспечныя тым, што могуць запавольваць рост і
павышаць артэрыяльны ціск. Таксама, пры іх длительном приеме у
маляняці можа вытанчыліся зубная эмаль. Прызначаць іх дзецям да трох
гадоў катэгарычна проціпаказана.
3. левамецытын можа выклікаць парушэнні ў рабоце цэнтральнай
нервовай сістэмы.
4. Цефтриаксон можа выклікаць у пацыента дысбактэрыёз. дзецям яго
не рэкамендуецца прызначаць у любым узросце.
Дзецям можна даваць антыбіётыкі, і часам нават жыццёва
неабходна, так як часам менавіта яны могуць выратаваць жыццё маленькаму
чалавеку.
